در گفتگو با دکتر مسعود اجلالی، استاد پیشکسوت و متخصص رشته پروستودونتیست‌ها:

 

تمام وقتم را صرف امور آموزشی و علمی کرده ام

 

  • آقای دکتر بیوگرافی از خودتان برای ما بفرمایید.

من متولد سال 1321 هستم، همسرم خانه دار است و حاصل ازدواجمان سه  فرزند، دو پسر دوقلو و یک دختر بوده است. دخترم در رشته کامپیوتر و پسرهایم در رشته مهندسی مکانیک مشغول هستند و زندگی ساده و بسیار آرامی داریم. در زمانی‌که کنکور می‌دادم، 4 رشته داروسازی، دندانپزشکی، دامپزشکی و پزشکی با یکدیگر دانشجو می‌پذیرفت. من در سال 1341 وارد دانشگاه تهران شدم و برحسب علاقه‌ای که داشتم به دندانپزشکی روآردم. بعد از فارغ‌التحصیلی در سال 1347 و گذراندن دوران سربازی در سپاه بهداشت، کار در مطب را آغاز کردم. از همان ابتدا تمایل داشتم که در دانشکده دندانپزشکی تهران و یا شهید بهشتی به کار تدریس بپردازم. دوستی داشتم که از آمریکا آمده بود و در واقع  همکلاسی بودیم. او از من درخواست کرد تا در دانشکده مشغول به کار شوم، بنابرابن از سال 1355رسما به تدریس مشغول شدم.

به هرترتیب کار آموزش را آغاز کردم. در ضمن آموزش بورسیه‌ای به من تعلق گرفت که من را عازم یکی از دانشکده های دندانپزشکی آمریکا می‌کرد ولی به دلیل انقلاب و مسائلی که پیش آمد و گرفتاری‌های داخلی امکان رفتن حاصل نشد. در حین تدریس تخصصم را هم گرفتم تا این که بالاخره رسیدم به جایی که تربیت چیزی در حدود 135رزیدنت را برعهده گرفتم و به آنها آموزش دادم و این یکی از افتخاراتیست که من در زندگی دارم. یکی دیگر از کارهایی که انجام شد و من توانستم خدماتی را طی آن انجام بدهم، مدیر گروهی پروتزهای متحرک دانشگاه شهید بهشتی بود که بعد هم مصادف شد با تاسیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد و از من دعوت شد که بخش پروتز متحرک آنجا را هم راه اندازی کنم. در حدود 7 سال پیش بازنشسته شدم و بعد از 35 سال خدمت مداوم به افتخار بازنشستگی نائل آمدم که البته دومرتبه برای تدریس هم در شهید بهشتی و هم در دانشگاه آزاد دعوت به کار شدم و هنوز هم تدریس را ادامه می‌دهم .

  • سایر فعالیتهای علمی و صنفی که داشتید را بفرمائید

فعالیت‌های علمی من برمی‌گردد به همان آموزش‌هایم و تعدادی مقالات و 4 جلد کتاب، که آنها را به چاپ رسانده‌ام. یک کتاب را به صورت تالیف و یک کتاب دیگر هم به صورت ترجمه و تالیف نوشتم. سخنرانی‌های زیادی داشته‌ام شاید در حدود 200 الی 250 سخنرانی در کنگره‌ها. و یک دوره هم ریاست کنگره جامعه دندانپزشکان ایران راعهده دار بودم. باید بگویم که فرصتی برای فعالیت‌های صنفی نداشتم چرا که تقریبا تمام وقت من را آموزش می‌گرفت و درکنار آن هم کار درمان در مطب انجام می‌دادم، دیگر فرصتی برای فعالیت‌های صنفی به آن صورت نداشتم. بیشتر فعالیتهایم علمی بوده و آموزش دورهای تخصصی که بسیار هم وقت گیر است.

یکی از افتخارات کشورمان این است که متخصصین خوبی را تربیت کرده است. بعد از اینکه روابط رفتن به خارج به دلایل خاصی محدود شد توانستیم تخصص‌ها را در دانشکده ها برقرار کنیم و خوشبختانه نتایج خوبی داد و متخصصین پروتزی خیلی خوبی تربیت شدند و امروزه انجمن فعال و خیلی خوبی داریم ولی من فعالیت انجمنی ندارم و فقط یک عضو ساده هستم و همانطور که گفتم فرصتی نداشتم که بتوانم کارهای صنفی و انجمنی را انجام بدهم به هر حال وضع پروتز ایران بسیار پیشرفته و مناسب است.

  • اگر فرصتی بود که بعنوان رئیس انجمن بودید چه برنامه هایی داشتید

من چنین فکری را در ذهنم ندارم. کار مدیریتی من در سطح آموزشی بود که من مدیر گروه بودم ولی در سطح کارهای جامعه فعالیتی نداشتم.

آخرین کوریکولومی که در دوره عمومی دندانپزشکی تغییر پیدا کرده مسلما یکسری  ضعف هایی داشته که این ضعف ها دارد برطرف می‌شود. اجرای کوریکولوم مشکل است و این اجرا کم کم دارد جا می‌افتد ولی کوریکولوم دوره تخصصی با دنیای پیشرفته امروزه فرق نمی‌کند و از این نظر نقصی وجود ندارد.

پست های پیشنهاد شده